"Χαρακίρια" στο βαπόρι

        
    Τον Μαρκόνη*....                                    *ασυρματιστής (από την Ιθάκη)
                         [πάω να δείρω,
       που μας κάρφωσε
                   στον καπτα Σπύρο,

       χωρίς να έχει κάποιο λόγο,

       πως παίζαμε
                 [όλη τη νύχτα τζόγο

       κι ότι αυτό
                [γινόταν κάθε βράδυ...

       Όντως σαν έπεφτε σκοτάδι
       στρώναμε κάτω μιά κουβέρτα
       και με καυγά, βρισιές αβέρτα,

       άρχιζαν μπόμπες, χαρακίρια,

       σταυροί και πολυκατοικίες,

       διπλά μαμούθ και ιστορίες....

       Στο φόρτε ενώ 'τανε η πόκα

       μεσάνυχτα, χτυπούσε η πόρτα,

       και ο Ρωτούς με τον Ντουζίνα,

       τον γειτονά μου στην Αθήνα,

       ερχόντανε για να τζογάρουν,

       καλά καλά πριν πάρουν

       αναπνοή από τη βάρδια....

       Ένα από τα βράδια   

       φέρανε και τον Γερμανό....                             *παρατσούκλι                 
       
       Το λαμογιάκι 
                  [αυτό το πονηρό,

       από τη τσέπη
                        [με βιάση βγάνει
       τράπουλα "σημαδεμένη"
            (από αυτές που φτιάνει)*                *σημαδεύει την τράπουλα                
        και λέει κάθε φορά,
                     [να παίξουν με αυτή        
        που είν' καινούργια σε κουτί.

Πάντα με "μπανισμένη"                                          *σημαδεμένη

σ' όλα τα καρέ πηγαίνει.....

Και αν ακόμα το αρνηθούν
τη τράπουλά του να δεχτούν
και επιμένουν στη παλιά
δεν του χαλάει τη δουλειά.

Τη σημαδεύει με το νύχι*                                          *κάνει σχεδόν αόρατες χαρακιές
με μαεστρία,
           [κι ενώ εν εξελίξει...
βρίσκεται η χαρτοπαιξία.

Χαρτοκλέφτης 

              [με μεγάλη εμπειρία,
καθώς μες στη τσογλαναρία
μεγάλωσε και μες στον τζόγο..

Άκουσα τον ηλεκτρολόγο
να λέει,
    [πως  τα σημαδεμένα,
διαβάζει αβέρτα
                   [του καθένα
κι αυτός ποτέ δεν είχε χάσει,
σ' όποιο καρέ είχε περάσει
και ενίοτε ήταν κολεγιά
και μοιραζόταν τα λεφτά
με κάποιον άλλο συνεργάτη
που τον κουβάλαγε
                          [για κράχτη..

Σύντροφο κλέφτη δηλαδή….
Απατεώνες.... με σπουδή.

          Το μάστορή του... 
                               βρήκε με μένα
          γιατί παλιά, στα περασμένα,
          στο στέκι στη Στριφτόμπολα,
          έπαιζα ότι είχα,
               [το λέγαμε''όλα τα όβολα'',
          το χαρτζιλίκι δηλαδή
          που είχα τότε σα παιδί
          και μέχρι τα δεκαεπτά
          δάσκαλος
                 [ήμουν στα χαρτιά,
          στις μπλόφες,
          κυρίως δε...
               [στα χαρακίρια…

          Ούτε για εισιτήρια
          δεν είχα να γυρίσω
          γιατί φορές θ’ αφήσω
          μέχρι και δεκαράκι…

         Έτσι κάνα δωράκι
         έβγαζα στα καράβια,
         καθώς πολλά στραβάδια
         κάνανε τους μαγκιόρους,
         κι έτσι πληρώναν φόρους
         στο μάστορα...
                        [της τράπουλας….
                        ________


Ήταν γνωστός σαν Δράκουλας 
ο Σπύρος ο γραμματικός,*                                   *υποπλοίαρχος
κι όπως σας είπα αρχικώς
σ' αυτόν μας κάρφωσε ο Θιακός*                         *Μαρκόνης
κι ήρθε ο μάγκας, με την πίπα
μεσ' στην δική μας κλίκα
να μας παρατηρήσει ...!

Χάμω θα τον πατήσει
έξαλλος ο Ντουζίνας…

             Περνάει ένας μήνας,
             κι όλοι παίρνουμε πόδι*,                              *Απολυθήκαμε
             από αυτό το βόδι,
             το βρομερό καρφί.

             Ο καπετάνιος είχε πει
             για όσους παίζανε εκεί
                     ''...το θεωρώ συμμετοχή
                     στου Σπύρου τον ξυλοδαρμό
                     και θα συνεννοηθώ
                     σαν στείλουν αντικαταστάτες
                     οι δράστες...
                               να φύγουν στο Πασάχες''*.        *λιμάνι στην Ισπανία

             Όταν τ’ ανακοινώνει
             ο κάπταιν, πώς κι οι έξη
             θα φύγουμε πριν φέξει,
             γοργά ο Θιακός θα τρέξει
             με ένα φόρτωμα από τύψεις,
             λέγοντας..
                        [''να με συγχωρήσεις''
             με κλάματα... 
                     [και στον καθένα.

             Σαν ήρθε και σε μένα
             του λέω πως...
                               είν' η καλύτερη μου
             και νάχει την ευχή μου,
             που πάω στη καλή μου, 
             μετά από μήνες πούχω λείψει...

             Μεγάλο δώρο... 
                       μου 'χε ειλικρινά χαρίσει !
_______________________________


Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". αυτοβιογραφικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 19/ e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

___________________________________________________

  σπασμένος κάβος