Όταν δεν είχαμε να φάμε...!

                                                        Ο Αμοργιανός του Αχελώου 

Aφού κατεβάσαμε τον ήλιο* και "κάναμε" υπολογισμό του στίγματος
                                                               [με τον Καπτάνιο στη γέφυρα το μεσημέρι.*
έκατσα να γράψω και τρισίλιο με τ' άλλα στόρια
                                                           [ο σιψάντης (προμηθευτής) για να μας φέρει,
καθώς για μέρες ξελιγωμένοι από την πείνα
                                                 [με κούτρουλο τις αποθήκες φτάναμε μεις στο πόρτο.

Πριν μιά βδομάδα είχαμε στείλει αίτημα να εφοδιαστούμε κάπου εκτάκτως
                                                                   [στέλνοντας επείγον στα γραφεία ρεπόρτο
πως ο μα@@κας ο Στούαρ δεν είχε ίχνος προμήθειες
                                                          [λόγω βλακείας, κι από φαγώσιμα είχαμε μείνει.

Άσχετος βραδύνους και ψιλικατζής, ηλιθιο-υπολόγισε για 40ήμερο ταξίδι
                                           [τα τρόφιμα που θα χρειαζόμασταν έχοντας την ευθύνη,
κι αφού τον κατάχ@σε ο καπετάνιος... και χόρτασε τα μπινελίκια

                              [όλου του κόσμου..... μπαγκάζια μάζεψε στο πόρτο να του δίνει.

Μα καλά, του λέγανε ρε πού@@η, δεν ξανάγινε να φάμε, τις γαλέτες διάσωσης

                                     [απ' τις σωσίβιες βάρκες, κι όπως κινδυνεύαμε από κατάσχεση,

δεν γινόταν να πιάσουμε πόρτο ενδιάμεσα για φαγώσιμα,
                                    [και τράβαγαν τα μαλλιά τους στα γραφεία για την κατάσταση,

Μας παρακάλεσαν, όλο το πλήρωμα, ν' αντέξουμε όπως-όπως,
                [μέχρι να φτάσουμε τάζοντας μπόνους και στέλνοντας κρέατα και όσπρια.

Φτάσαμε καμιά φορά..... μα γκαντεμιά.... μ' όλο Ντεντ-σλόου

                                       [μποτζιβολτάραμε απ' όξω, καθώς απ' την αγριεμένη Όστρια,

πλεούμενο.... δεν μπόραε να πλησιάσει κι όλο το πλήρωμα εκόνταε να σκάσει,

         ["δώθε ρε σείς θ' αφήσουμε τα κοκκαλά μας" λέγανε κάποιοι... όταν στο πλάι,

δαιμονισμένα, σταλμένο απ' τα γραφεία της εταιρείας

                                                            [της ανοικτής θαλάσσης ρυμουλκό, άρχισε να σφυράει

και σαν τα κοτόπουλα ζαλισμένοι, εξαντλημένοι, κατακουνημένοι, πεινασμένοι,
     [δέκα φορές πετάξαμε, και ξανά και πάλι μα πούουου.. να πιάσουν μες το χαμό βιλάι.

Με τα πολλά ο Αμοργιανός όπως και τότε στη θητεία στ' αρματαγωγό, με κυβερνήτη
              [τον Παπαδάκη, δένει στη μέση του μια μπαρούμα και μες τη θάλασσα βουτάει !!

Λαλήσανε και μείνανε με στόματα να χάσκουν οι ρυμουλκαδόροι,
        [μα τα κατάφερε ο Κυκλαδίτης ναυτικαράς, τους γάτζωσαν κι αυτόν και το σκοινί.

Τώρα όλων τα μάτια είναι στραμμένα στου ρυμουλκού τον καπετάνιο,
     [που όντως με τα κύματα ένα αγώνα δίνει τιτάνιο, καθώς τον πάει μία εδώ μία εκεί
και πολεμάει να μας πλευρίσει, με κίνδυνο το σκάφος του να τσακίσει,
                                                                             [κι όπως κάποια στιγμή τα ψιλοκαταφέρνει,
δυό σάκκους πετάει ψωμάκια στη πλημμυρισμένη από τα κύματα κουβέρτα
     [παίρνει η θάλασσα τον ένα, μα με κίνδυνο ο μπόσης αρπά τον άλλο και τον φέρνει.

Την επομένη κομμάτι έπεσε ο καιρός και τέσσερα ρυμουλκά μ' ένα μεθοδικό πιλότο,
   [θάλεγα σαν τον δικό μας καπταν Αντώνη Τζίρμπη στο Περαία, μας βάλανε στο λιμάνι
και επιτέλους φάγαμε ένα ζεστό σιχτήρ-πιλάφ αφιερωμένο στο σιχαμένο Στούαρ
 [που τελικά δεν ήταν ηλίθιος μα πήγε να κάνει οικονομία στον πλοιοκτήτη το καραμάνι. 


* Αφιερώνεται στο σημαιοφόρο Νίκο Βασιλόπουλο... φιλαράκι μου στα αρματαγωγά παλιά και μπαρκαρισμένο πια για πάντα στους ουρανούς. 
______________________________________________________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". Βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια Νο 62 / e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
_______________________________________________________

   σπασμένος κάβος 

Άσπρη σκόνη

          "Ο Γουίλι ο μαύρος θερμαστής

                                             [από το Τζιμπουτί,

          στην κάμαρά μου ερχότανε 

                                       [γελώντας να με βρει,

          και `λεγε πώς καπνίζουνε

                                        [στο Αλγέρι το χασίς,

          και στο Άντεν πώς χορεύοντας

                               [πίνουν την άσπρη σκόνη,

          κι έπειτα πώς φωνάζουνε

                                       [και πώς μονολογούν,

          όταν η ζάλη μ’ όνειρα

                                [περίεργα τους κυκλώνει."
_______________________________
                             Νίκος Καββαδίας από το Μαραμπού

(Ίσως το πλοίο του ποιητή της θάλασσας,
                                [του συνάδελφου Νίκου.... του μαρκόνη,
δεν έτυχε να πάει στη σκάλα* να φορτώσει
                    [εκεί που "ήπιαμε" 'μείς την άλλη άσπρη σκόνη,
γιατί 'ναι πιότερο από βέβαιο,
                                                  [πως κάτι θα έγραφε για δαύτη,
και για όσα άλλα φρικιαστικά κι απίστευτα
           [θάβλεπε στα ταξίδια του να σερβίρονται στο ναύτη)

                        __________

Ένα φορτίο άσπρης σκόνης*
                          [με το παναμέζικο καράβι

απ' το λιμάνι των πειρατών,
         [στη Καραιβική, είχαμε παραλάβει,

που κατάλευκη ήταν σαν το χιόνι...
και ίσως χαρμανιασμένο

                        [να μύτιαζε πρεζόνι,

αν θα την έβλεπε
                       [έτσι λευκή κι αφράτη,

που σίγουρα θα μπερδευόταν
               [και θα την έβαζε στο μάτι !

      

Διαδώσανε ότι είν' τριψίδια
               [από μαϊμού "φώ" πορσελάνη,

μα όλως τυχαίως κρυφάκουσε,
                   [ένα χιωτάκι τζόβενο αλάνι,

πως είν' από... κόκκαλα
                          [το φορτίο μας η σκόνη,

κι όλους εμάς φρικάρει
                                      [κι αναστατώνει...

Το έκρυψαν, από το φόβο μας
                [λέει, να μην.... "χεστ@@με"*,                   

και να δουλέψουμε
    [μέσα σε κοκκαλόσκονη, αρνηθούμε,

ή διόλου μέσα στο καράβι
                                      [εμείς να μπούμε,

με το μακάβριο, αν ήτανε αλήθεια 
                        [περίεργο λευκό φορτίο,

άσχετα αν στην αρχή 
                             [το ρίξαμε στ’ αστείο !

Έτσι σαλπάραμε μια μέρα

με ένα λυσσασμένο αέρα...
παρέα με την άσπρη σκόνη  
που στα ρουθούνια 
                    [αυτή τρυπώνει.

"Ρε, κάτι σαν ανθρωποφάγοι

γενίκαμε".....  είπα στον Άγη,

"αχ, παλιοτύχη μου πουτάνα,

κάλλιο η «σκόνη του Τιτάνα»,*                            *φόρτωση τσιμέντου στο πλοίο, 

τουλάχιστον αυτό ‘ταν χώμα

και όχι κάτι....  από πτώμα".

Αυτή η αλλόκοτη ιστορία,

που μου συνέβη μες τα πλοία,

και μάλλον, θα ταρακουνήσει,

κάποιον που πρόκειται,
            [ο αγαθός να ξεκινήσει

μ' όνειρο κόσμους να γυρίσει,

και τόπους νέους να γνωρίσει... 

Θάχουν κι αυτόν,
                [παραμυθάδες παρακινήσει,
κι όταν θα δει το "τι βερύκοκο εστί"
                       [τότε θα τους σιχτιρίσει

που τούταξαν δόξες,
                    [στολές και μεγαλεία,

καλοπέραση τουρίστα
      [μετά χλιδής μέσα στα πλοία",

κι ότι στις γκόμενες 
             [σε κάθε πόρτο θε να πήξει,

αυτό που λένε δεν θα ξέρει
         [ποιάνε για να πρωτοπηδήξει...

Όσο για χρήμα... τις τσέπες του
                                [κάργα θα τις γεμίσει,
ματσός θα γίνει εύκολα και γρήγορα,

           [πίσω μαχαραγιάς θε να γυρίσει!

Μα όταν πέσει..,.. στη παγίδα,

και πριν ακόμα δει
              [την πρώτη καταιγίδα,

έντρομος θα διαπιστώσει

                      [πως όλα ήταν πλάνη !

την φυλακή του συνειδητοποιεί 

  [κι τ' όλο πράμα τότε το "πιάνει" !                                *αργκό: αντιλαμβάνεται                           

Μα είναι αργά πια φιλαράκο !...

                [Εάν... και όποτε γυρίσεις,

τίποτα, μα τίποτα, δεν θάναι ίδιο,
                 [με δέος θα αναγνωρίσεις

ότι αποξενώθηκες... ίσως οριστικά,
             [από τον τόπο τον δικό σου,

θα ψάχνεις να βρεις πού είναι
                [ακόμη και ο εαυτός σου...

μα, το πιο απογοητευτικό,
                        [το χειρότερο απ’ όλα,

είναι.... πως ακόμη και
        [σ' ότι έσπασε αν βάλεις κόλλα,

μη περιμένεις τίποτα πια να κολλήσει,

γιατί στη καινούργια σελίδα 
                                     [που έχει γυρίσει,
μέσα εσύ δεν είσαι

                 [και το κενό που ‘χες αφήσει,

αλλοίμονο..... φίλε μου
                      [ποτέ αυτό δεν θα γεμίσει...

Γι αυτόν που δεν θα καταλάβει,

        [αυτά που γράφω και το συμπέρασμά του,

θάναι πως... έχω "βλάβη"...
                             [θα το ακούσει με τ’ αυτιά του,

όταν στην κόλαση θα πάει και θα ρωτάει,

                                    [τους ναυτικούς, που κολασμένοι
βράζανε μία ζωή σε καζάνι στο καράβι
  [πώς τα κατάφεραν και κει να βράζουν οι καημένοι.
_____________________________________
                

Σκάλα φόρτωσης

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". Βιωματικό έμμετρο έργο

του Οδυσσέα Ηβιλάγια Νο 61 / e-mail: pmataragas@yahoo.com

Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

   σπασμένος κάβος  

Μαλδίβες, Ινδικός

Εκατοντάδες  φορτώσαμε αυτοκίνητα…
                    [και κάμποσα μποτσάραμε επάνω στην κουβέρτα.

Όταν σαλπάραμε, οι ναύτες για να βάφουνε μπουλμέδες
             [πατάγαν στις σκεπές τους, κι αρχίσαν σούρτα-φέρτα,
πηδώντας απ' τόνα στ' άλλο να μην ανεβοκατεβαίνουν,
            [και μέρες τα πατάγανε μέχρι να φτάσουμε στη Κίνα.

Το πόρτο εκφόρτωσης ήτανε της υπομονής,

                  [γιατί σκυλοβαρεθήκαμε σ' ατέλειωτη "καραντίνα"
στη ράδα της απομόνωσης, με νεύρα μεν στη τσίτα,
                                          [μα όσο νάναι είν' ένα είδος αραλίκι,
με ύπνο αμποτζάριστο, μακριά από γκέλια, πούσια,
                       [με πόκες, μπαρμπούτι, κους-κους, τσιγαριλίκι.
"Τί πάθαν τ΄ αυτοκίνητα?" θωρώντας τους βαθουλωμένους
          [ουρανούς των αμαξιών, ρώταγαν, τραβώντας τα μαλλιά τους
οι Κινέζοι... και πώς θα προβούν σε μηνύσεις για αποζημιώσεις
                                                     [διεκδικώντας και πίσω τα λεφτά τους.
Όσο για μας,  ο ένας έβριζε τον σκύλο του κι ο σκύλος την ουρά του,

                                                           [ο κάπτεν τάριχνε στο γραμματικό, κείνος στο μπόση 

κι ο μπόσης έβριζε.... και τους δυό, ως τη γαλέτα τα μπινελίκια,

         [μέχρι που ήρθε ο λαμογιοδικηγόρος του γραφείου από Μαλδίβες λύση να δώσει.

Σκαρώνει στο πιτσιφύτιλο επιστολή να τους τη τρίψει λέει στα μούτρα,
                         [γράφοντας τους πως βαθουλώθηκαν οι ουρανοί των αμαξιών από το κύμα,
και υπογράψατε σεις οι Κινέζοι ότι δεχόσαστε να φορτωθούνε στο κατάστρωμα,
  [εμείς τι φταίμε αν έχετε άχερα μέσα στη κούτρα, για τ' αυτοκίνητα λυπόμαστε τι κρίμα.

Το διάβασαν οι παραλήπτες κι αρχίσανε να βρίζονται και δαύτοι μεταξύ τους,
                  [μέχρι που ρούφηξαν το ψέμα, και φύγανε με κατεβασμένα μούτρα βιαστικά.

Καπτάνιος, γραμματικός και μπόσης, μέχρι να μπουν στη λάτζα οι Κινέζοι,

                                       [τις γλώσσες τους δαγκώναν... αφού με ζόρι κρύβανε τα χαχανητά.
_____________________________________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". Βιωματικό έμμετρο έργο

του Οδυσσέα Ηβιλάγια Νο 60 / e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
_______________________________________________________

   σπασμένος κάβος 

Ένα Παράξενο Ζευγάρι

Ναυτία μ' έπιασε με το που μπήκα

                                    [σαν τζόβενο σε βαπόρι

και μούπανε "μάζευτα και στρίβε,

         [να κάμεις άμε....  άλλη δουλειά αγόρι". 

Παρήκοος ο κερατάς από μικρός,

               [ξεροκεφάλας και κοντοφθαλμιάρης, 

παρέμεινα ο κόπανος κι υπέφερα

        [και το μετάνοιωσα πικρά ο επιπολιάρης.

"Πολέμα το όμως... μου είπαν άλλοι

                                         [και θα τη συνηθίσεις, 

είναι σα γκόμενα η λαμαρίνα,

     [σου κάνει νάζια πριν να την κατακτήσεις". 

Μα δεν συνήθιζα με τίποτα ο έρμος,
                   [ξέρναγα στις φουρτούνες σα γατί,
στις μπουνάτσες τόπαιζα θαλασσόλυκος,
  [και άμα φρεσκάριζε την έκρυβα τη ντροπή.

Έλεγα πάει, δεν συνηθίζεται
                    [γιατί το δράμα μου βάσταγε χρόνια... 

Μα κάποτε στη νότιο Κίνα χωρίς τιμόνι,
          [σκάζοντας πάνω μας κύματα σα κανόνια 
και κουπαστή με κουπαστή
                         [να μας παγαίνει για πέντε μέρες, 
ως δια μαγείας εξαφανίστηκε η ναυτία, 
       [ίσως και οι αισθήσεις να θέλουνε φοβέρες !

  

Η λαμαρίνα πια... "μιλάει"

                              [σε μένανε και μου "κολλάει"!

για χρόνια... είμαστε ζευγάρι".
                                   [με "τύλιξε", τόχει καμάρι,
άντρα σκληρό, κοτζάμ γομάρι,
                                   [καθώς με έχει συνεπάρει,
και μένα τον παρήκοο τον στρίγκλο, 
                                                  [με έκανε ένα αρνάκι,
(συγνώμη Ουίλλιαμ που βούτηξα
   [του έργου σου τις λέξεις, μα βόλεψαν κομμάτι.                    

Τις βάρδιες πια στη γέφυρα τις αγαπώ,
                                     [γιατί έως τη πλώρη η λαμαρίνα
λιαζόμενη ολημερίς γυμνή μπροστά μου,
     [μα κάνει να ξεχνώ την εξορία μου και την Αθήνα  

                                  ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Στη σύνταξη πλέον..... κι η έντονη η μυρωδιά της                   
                                     [που "έβγαζε" το "μέικ απ"* της,        
απ' τα "ρολά" που της φρεσκάρανε το χρώμα,
          [στη μνήμη μου έμεινε... και τη θυμάμαι ακόμα !



* Μέικ απ, Μινιάρισμα και Βάψιμο για τη συντήρηση της λαμαρίνας,


_______________________________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". Βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια Νο 59 / e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

_______________________________________________________

                         Η ΛΑΜΑΡΙΝΑ........  Η ΛΑΜΑΡΙΝΑ........  ΟΛΑ ΤΑ ΣΒΗΝΕΙ

   σπασμένος κάβος  

Στη Διώρυγα του Δία

SAID,  αντίστροφη γραφή  ΔΙΑΣ

                              SUEZ  αντίστροφη γραφή ΖΕΥΣ

                        

               Εξηνταδύο χρόνια πριν

"Φτου βρε άναυτε, άσχετε κι ανάθεμα την ώρα
                                                    [που σ' έκανα από μούτσο τιμονιέρη,
μου φώναζε μ' ένα σωρό βλαστήμιες,
      [ο Ελληνοιταλός καπτάνιος απ' τη Ρόδο Μάριο Θωμάς Ρενιέρι,
πούχαμαν στο υπό σημαία Λιβερίας,
                                               [πειρατικοβάπορο "Άστρο της Δύσης"*                *Western star

"Βρε γκαντέμη... είν' όλο άμμος το κανάλι,
                                  [για μίλια ολάκερα, όπου κι αν ακουμπήσεις,
ένα κομμάτι από γρανίτη υπήρχε μόνο,
                                               [και κει στραβάδι επήγες να το ρίξεις ??"

Πετάγεται και ο σκατάς μισοέλληνας-μισοαιγύπτιος πλοηγός,
                                          [και σιγοντάρει ότι "δυστυχώς ματαίωσα όλο το κονβόι*"

Ήμουν πιτσιρικάς, μα έκανα διδακτορικό στη Τρούμπα*......τα πήρα κρανίο,
                            [σήκωσα τα μανίκια κι είπα ... "ρε σας γαμώ και των δυό το σόι,
τα κάνατε τάτσι μίτσι κότσι να μου πετάξετε το μπαλάκι,
                      [πως τάχα από ατζαμοσύνη το καράβι στη πλώρη είχε τρυπήσει,
ψάχτε να βρήτε άλλο μαλάκα να ενοχοποιήσετε...
                                           [ώστε απ' την ασφάλεια ο εφοπλιστής να κονομήσει,
γιατί εγώ θε να σας ξεμπροστιάσω λαμόγια στην ασφαλιστική,
                               [πως "μέναμε", κάθε μέρα πριν φτάσουμε Σουέζ, από τιμόνι,
και το κολλάγανε με σάλιο, που λέει ο λόγος, οι μαστόροι
        [το σκουριασμένο ερείπιο τούτο, τ' αφημένο... και μην κάνετε το παγώνι,
για εκατοστή φορά που κλατάρισε, τώρα έτυχε 'γώ νάμαι ο τιμονιέρης...
                                              [ξεχάστε το περιστατικό γιατί τίποτα δεν σας σώνει...


"Με δυό άγκουρες φουντάραμε... κάπου πιο δω.... κάπου πιο κει.....
                                                                                [πάντως σιμά θυμάμαι στην Ισμαηλία
κι ήρθανε κάποιοι ντόπιοι ταλαίπωροι εργάτες μπας και βουλώσουνε την τρύπα
                           [με τον ξυπόλητο Κιμπίρ κουμάντο με τη λερή άσπρη του κελεμπία.

Μέρες και νύχτες το πολεμάγανε και γω τους έλεγα καλαμπούρια
             [όταν σταμάταγαν να φάνε, κι αφήνανε τη δουλειά για λίγο... και τη τρύπα.

Κάποτε τη βουλώσανε... κρύφτηκε πλήρως η ζημιά... μα όχι και η ντροπή μας
                                                       [που... η αμοιβή τους ήταν, λίγο ρυζάκι και μια πίτα. 


____________________________________

* Κανάλι του Σουέζ: Οι λαοί της ανάποδης γραφής, -από δεξιά προς τ' αριστερά- έλεγαν Δίας τη βόρεια άκρη του Ισθμού πριν γίνει διώρυγα -πριν κοπεί- και τη νότια Ζεύς, γραμμένα φυσικά και τα δύο τοπωνύμια ανάποδα.
Έτσι σήμερα έχουμε το Πορτ Σάιντ -Port Said- και το Σουέζ -Suez-


* Κονβόι: Στο κανάλι του Σουέζ τα πλοία περνούν κατά ομάδες, σαν βαγόνια τραίνου στις ράγες, για να διευκολύνουν την ομάδα της αντίθετης ροής.

*Τρούμπα : Από τις αρχές του 20ού αιώνα στην Τρούμπα λειτουργούσαν κακόφημα μπαρ, οίκοι ανοχής και καμπαρέ.
Μετά τη δύση του ηλίου ένας άλλος κόσμος της νύχτας επικρατούσε με πρωταγωνιστές τους σκληρούς νονούς του υποκόσμου, τους προαγωγούς και τις ιερόδουλες. Υπήρχαν τακτικές αιματηρές συμπλοκές και πολλά κοινωνικά δράματα. Συνηθέστεροι θαμώνες στη περιοχή ήταν πληρώματα πλοίων.
Γενικά την εποχή εκείνη όλη η περιοχή ήταν υποβαθμισμένη και χαρακτηριζόταν κακόφημη.

_____________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια Νο 58 e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga____________________________________________________

   σπασμένος κάβος 

Προστυχιές και λαμογιές

Στα γκαζάδικα του πενήντα (1950)

"Με όποιο δάσκαλο καθίσεις..., άκουγα εγώ από μικρός,
                                                                             [...τέτοια γράμματα θα μάθεις...",
μα στο καράβι δεν ισχύει η παροιμία δαύτη,

                                                                       [εκεί θα μάθεις μόνο αν.... πάθεις !

Όση κι αν είχε διάθεση "πράματα να μας διδάξει," ο δάσκαλος ο έρμος,  
   [που νάξερε για να μας πει, τον Χάρο και τον σάϊκολαμογιάρη, πώς να τον πολεμήσεις,
έτσι εκ του ασφαλούς περιόριζε στα συνήθη, στα καθιερωμένα, το μάθημα του
                                             [με θεωρίες, κατηχήσεις, συμβουλές και μαθηματικές ασκήσεις.

Κι είναι τουλάχιστον περίεργο, "γιατί" οι δάσκαλοι οι πραγματικοί,
                                                               [οι θαλασσοδαρμένοι, οι πολυταξιδεμένοι ναυτικοί,
να θεωρούν τη γνώση ιδιοκτησία τους, να τη κρατάνε, μπαουλιασμένη,
             [και για να σου πούνε τα μυστικά τους, να σου βγάζουνε χωρίς άλλο την ψυχή.

Για τη περίπτωση που δεν είμαι κατανοητός απ' τους στεργιανούς,
                                     [ενδεικτικά θα αναφέρω μόνο τρεις απ' όσες μούτυχαν περιπτώσεις.
Οι δυό αφορούν τον "άνθρωπο", η τελευταία το Χάρο,                                                     
  [και προλαβαίνω συναδέλφους που θα πουν, "λύσσαξες ρε με δαύτον, που να μη σώσεις.


        ΠΡΩΤΗ

Πρώην ναυτόπαις και τώρα μαγγιώρος* αντλιωρός έλεγε :
                   ["...για να μου δείξει μιά βάρδουλα* να τη μάθω, ο μπόμαν* ο κερατάς,
δέκα μπουγέλα του ανέβαζα πετρελαιολασποσκουριά απ' το μπομπρούμ*
                     [σκαλιά 80, και μ' έβριζε από πάνω γιατί έλεγε πως τούμουνα μπελάς !"


        ΔΕΥΤΕΡΗ

Ζαλάδα, σε βεβαιώ, πως θα σε έπιανε από τους σωλήνες και τα σωληνάκια,
      [τις βάρδουλες και τα βαρδουλάκια, τα υπάρχοντα πα στη κουβέρτα του γκαζά,
και για να σε διευκολύνουνε στη χρήση τους, με χρώματα βάφουνε διαφορετικά
               [να μην μπερδεύεσαι κι αντί για μία, κλείσεις άλλη, και γίνει φυσικά ζημιά.

Απίστευτο θ΄ακουστεί αλλά συνέβη... ο παλιός που ξεμπαρκάρει, 
                  [με ένα κακόβουλο σχέδιο, να σαμποτάρει τον νεοφερμένο, όπως τ' ακούς,
καθώς έβαφε, ο μπάσταρδος πριν ξεμπαρκάρει, μιά βάρδουλα άλλο χρώμα,
       [ώστε να τα σκατώσει ο "νέος", μπερδεμένος, εν προκειμένω ο μπόμαν ο Ρωτούς.

Ο λόγος ήταν να πούνε στο πλοίο και στα γραφεία "αχ τι καλός που ήτανε ο "άλλος",
                                   [αυτός που έφυγε... ο νέος είν' επικίνδυνος, άσχετος και ζημιάρης",
κι έτσι ν' αναζητήσουν μετά μανίας το σοφό λαμόγιο, 
      [να του πουν... "σ' έχουμε ανάγκη, έλα, πάρε και μπόνους για να ξαναμπαρκάρεις".


        ΤΡΙΤΗ

Διακόσια μίλια ανατολικά της Μαρτινίκας (Καραϊβική) μέσα σε Γκέηλ* του θανατά,
                  [μου φώναξε έξαλλος ένας μυστικοπαθής, πάντα με λίγα λόγια, γέρο ναύτης,
που τη ζωή του έφαγε πάνω σε λαγουδέρες και τιμόνια,
           ["βάλε ρε όλο το τιμόνι μέσα, ζερβά ή δεξιά, χανόμαστε και συ τις μύγες χαύτεις ??"

Του είπα... "μα πολεμάω να βαστήξω την πορεία"...ρε είσαι μαλάκας ?? ...μ' απαντάει
                        [χέστηνε τη πορεία, σε λίγο θάμαστε στης θάλασσας τον πάτο για τα καλά".

Το έβλεπα πως ο παλιόγερος είχε δίκιο....
                     [μας έπαιρναν και μας σήκωναν σα καρυδότσουφλο κύματα ολάκερα βουνά,
και στο κατεβασμό με τους δέκα χιλιάδες τόνους βάρος,
             [έσκαγε επικίνδυνα σα καρπούζι το καράβι και ίσως να κοβότανε στα δυό κει δα.

Όλοι έχουν ακούσει λίγο πολύ πως σαν αγγούρια κόβονται από το κύμα πλοία,
                        [κι ο πονοκέφαλος είναι διαχρονικός των ναυπηγών και κατασκευαστών,
που μάταια και για χρόνια ψάχνουν να βρούνε λύση πως να τα θωρακίσουν,
              [και νάσου τύποι μαθηματικοί, αλγόριθμοι και πατέντες επιστημόνων ειδικών.

Ποιός να πιστέψει τώρα, ότι όπως στ' άλογα, για το γκαζάδικο υπήρχε γητευτής?...

                    [...πέρα με κάνει ο γέρος και.... στο κάθε επικίνδυνο κατέβασμα από ψηλά,

κάργα τέρμα κρατούσε το τιμόνι, ακούνητο ή όλο δεξιά ή όλο αριστερά,

                            [και ώ του θαύματος σα κλώσα καθότανε ο γκαζάς ήρεμα και μαλακά !!

Ποιός να διδάξει τώρα ρε φίλε αυτή τη τέχνη,
                                        [και ποιος από τους διπλωμαδιδακτορικοδασκάλους την ξέρει δηλαδή,
σιγά να μην ρωτήσουνε, οι χαρβαρντοξφορδησπουδαγμένοι, τους ναύτες πρώην ψαράδες,
                  [και τους λοστρόμους από τα σφουγγαράδικα... το πώς το γκαζάδικο δεν θα κοπεί.

______________________________


* Μαγγιώρος :  Το λένε οι ναυτικοί για κάποιον που κατέχει πλήρως κάτι.
* Βάρδουλα :    Στρόφιγγα 
* Μπόμαν :       Αντλιωρός (Pumpman)
* Μπομπρούμ : Αντλιοστάσιο

* Γκέηλ :            Θύελλα
_____________________________________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". βιωματικό έμμετρο έργο του Οδυσσέα Ηβιλάγια

 Νο 57 /   e-mail: pmataragas@yahoo.com

Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
____________________________________________________

   σπασμένος κάβος